معرفی سبک جز

سبک موسیقی جز اولین بار در اواخر قرن نوزدهم توسط سیاهپوستان آمریکایی پدیدار شد. بسیاری از ویژگی های این سبک از آفریقا آغاز شده است. مهم ترین ویژگی این سبک بداهه پردازی است.یکی دیگر از المان های جالب در سبک جز سوال و جواب بین سازهاست. سبک های جز ترکیب متنوعی از عناصر موسیقی مختلف هستند و هر یک از این سبک ها به شیوه ای خاص ترکیب می شوند. 
برخی از انواع سبک های جز عبارتند از : 
 فری جز: سبک جز آزاد در دهه 1950 و 1960 به وجود آمد. در سبک فری جز، نوازندگان به طور آزاد و بدون محدودیت های قالبی و قانونی موسیقی، اجرا می کنند. از نوازندگان معروف این سبک می توان به جان کولترین و اورنت کلمن اشاره کرد. 
جز فیوژن: جز تلفیقی در اواخر سال های دهه 60 میلادی شکل گرفت. این سبک ترکیبی از فانک، راک ، بلوز و لاتین جز می باشد. جز فیوژن اغلب شامل اجراهای ریتمیک و تنظیمات پیچیده، استفاده از سازهای الکترونیک، سولوهای برجسته سازهای بادی و اجراهای خلاقانه است.
سوئینگ: این سبک حدود دهه دهه 35-45 میلادی شکل گرفت. سوئینگ معمولا شامل رقص های پرانرژی و جذاب است که با ریتم های سریع و جذاب همراه است. 
بیپاپ: این سبک در دوران جنگ جهانی دوم پدیدار شد. از ویژگی های این سبک می توان به ریتم های پیچیده و هارمونی های خیال انگیز اشاره نمود. گروه های این سبک معمولا کوچک بوده و تعداد کمی نوازنده داشته اند.